Τα πανάρχαια χνάρια της φίλης του Ηρακλή Κέρθης και του γιου της Κάρθαγου, που ίδρυσαν την περίφημη ελληνική αποικία Καρθαγένη (Καρχηδόνα) στη σημερινή Τυνησία, δεν ήταν τα μόνα ελληνικά βήματα στα νότια ακρογιάλια της Μεσογείου.

Ήταν η αρχή μιας ακόμη Μεγάλης Ελλάδος, της Μεγάλης Ελλάδος της Αφρικής, που το διάβα της σημάδεψε το ταξίδι του Ηρακλή, το πέρασμα των Αργοναυτών, ο ερχομός του Οδυσσέα, αλλά και ο γενναίος Βελισάριος, που θα φέρει τον ελληνοχριστιανικό πολιτισμό.

Τόσο παλιά είναι η παρουσία των Ελλήνων στη Βόρειο Αφρική ονόμασαν Βερβέρους τους ντόπιους λαούς, ονομασία που υπάρχει ακόμα και σήμερα στα χείλη των θαλασσινών μας, που ονομάζουν Μπαρμπαριά εκείνη την ίδια περιοχή της Τυνησίας και του Αλγερίου.

Αλλά το ίδιο αυτό παλαιό ελληνικό προσωνύμιο, έμελλε να πάρει και ο τρομερός Μπαρμπαρόσα, ο κοκκινογένης της Μπαρμπαριάς, που καταγόταν από ελληνική οικογένεια της Μυτιλήνης! Στην Μυτιλήνη της Λέσβου φτάνει ο συγγραφέας σε ένα σημερινό απόγονο της οικογένειας του Μπαρμπαρόσα και από εκεί, στο χωριό των Μυτιληνιών του Μπαρμπαρόσα, την ΕΛ ΜΕΤΛΙΝ, την άγνωστη Μυτιλήνη της Τυνησίας!